We hadden al een kleine en een grote serre, beide tweedehands gekocht. Beide zeer veel moeite in gestoken om op te zetten. Beide al eens mooi gaan waaien bij stormweer.
Ondertussen hebben we wel geleerd hoe het moet, en zijn we er van overtuigd dat deze serres niet meer zullen wegwaaien.
Dit neemt niet weg dat het nogal veel tijd kost om tweedehands serres in mekaar te krijgen. Niet helemaal zoals IKEA, maar toch… Niet als nieuw.
Daarom besloten we dit jaar om eens te kijken hoe “de echten” dit doen. En of die mannen efficiënt zijn!! Op een namiddag stond de structuur recht. Voor het plastiek er over te trekken was het zoeken naar een windstil moment, wat niet simpel is in deze tijden (want het waait tegenwoordig toch nogal, nietwaar?).
Om de plastiek er over te trekken moesten we enkel nog op zoek naar een windstil moment, wat niet simpel is in deze tijden (want het waait tegenwoordig toch nogal, nietwaar?). Omdat de ochtendstond goud in de mond heeft, en vooral omdat het ‘s ochtends minder hard waait, stonden we om 7u paraat. We, dat waren pa en ik, en 5 vrienden. De moeder bracht de koffie.
Een uur en heel wat flauwe zever later stond de nieuwe tunnelserre te pronken op het nieuwe veld. Net zoals de tomaten en paprika’s dat deze zomer in jullie pakketten gaan doen!
Hier kan al eens een tomatteke geplant worden:
